Ewa Dyk, z domu Kalinowska, związana była ze środowiskiem gdańskiej opozycji antykomunistycznej od 1977 roku. W roku 1979 została działaczką i członkinią nowo założonego Ruchu Młodej Polski, znanej i znaczącej organizacji opozycyjnej na Wybrzeżu. Razem z mężem Piotrem, w swoim mieszkaniu przy ul. Sienkiewicza 10/6 w Gdańsku tworzyli i prowadzili punkt kontaktowy dla działaczy PRL-owskiej Opozycji antykomunistycznej oraz rodzaj popularnego niezależnego Salonu dla otwartych wykładów samokształceniowych, a także spotkań organizacyjnych i towarzyskich nielicznego wówczas środowiska jawnej Opozycji Demokratycznej w Gdańsku.
W sierpniu 1980 roku, razem z przyjaciółmi z RMP, aktywnie wspierała robotniczy bunt i strajk w Stoczni Gdańskiej, obecna w słynnej sali BHP w czasie trwania strajku i przy podpisywaniu Porozumień Sierpniowych.
W latach 1983- 84, osobista sekretarka Lecha Wałęsy w jego biurze znajdującym się w mieszkaniu na Zaspie przy ul. Pilotów.
Od 1985, przebywa na emigracji gdzie do roku 1988 objęta była zakazem powrotu do Polski. Chociaż od tamtego czasu, razem z mężem i rodzina mieszka i pracuje w USA, to jednak pozostaje często obecna i silnie związana z Gdańskiem i wieloletnimi przyjaciółmi. Prywatnie: absolwentka kierunków Psychopedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Gdańskiego, żona Piotra Dyka, również działacza opozycji antykomunistycznej w PRL-u i matka trojga dorosłych dzieci, Aleksandry, Pawła i Antoniny.
W 2009, Ewa Dyk została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski